Jest godzina

Aktualności


Dzisiaj jest: Czwartek
21 Listopada 2024
Ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny
Imieniny obchodzą
Albert, Alberta, Albertyna, Janusz,
Konrad, Konrada, Maria, Piotr, Regina,
Rena, Rufus, Twardosław, Wiesław

Do końca roku zostało 41 dni.

Archiwum

Home Kościół ul.1-go Maja 15

Historia kościoła ul1-go Maja 15

 

Historia Kościoła i Parafii pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa w Mysłakowicach.

 

Gdy w 1832 r. król pruski Wilhelm III zakupił pałac i dobra mysłakowickie, jedną z pierwszych budowli miał być kościół, a przy nim dom parafialny i szkoła. Do tej pory w Mysłakowicach nie było kościoła. Wierni uczęszczali do Łomnicy - tak katolicy jak i ewangelicy.

W imieniu króla wszystkie prace przy budowie kościoła nadzoro­wał minister von Rother. Projekt opracował królew­ski architekt K. Schinkel. Kościół usytuowany został w pobliżu pałacu w pięknym parku. Kamień węgiel­ny położono 12 września 1836 r. w obecności brata króla, księcia Wilhelma z Karpnik. Prace budowlane postępowały bardzo szybko i 3 sierpnia 1838 r. miało się odbyć uroczyste poświęcenie kościoła.

Niestety, stało się inaczej. W piątek, tj. 8 czerwca o godzinie 6.30 rano 1838 r. nastąpiła katastrofa - zawaliła się wieża kościelna. Pod gruzami zginęło 10 robotników, a 4 zostało rannych, uratował się tylko jeden robotnik, który akurat w tym czasie wyszedł, by wynieść swoje ubranie. Pracę stracili budowniczy G. Frey z Kowar i mistrz murarski K. Christmann z Jeleniej Góry, którzy zostali pozbawieni prawa wykonywania zawodu.

Król nakazał rozebrać kościół i przystąpić do budowy nowego, opartego na solidnych założeniach budowlanych. W tym samym miejscu wybudowano więc nowy kościół, tym razem większy, gdyż przybyło wiernych (protestanci z Tyrolu austriackiego).

Kościół został poświęcony 8 grudnia 1840 r. w obecności ministra von Rothera. Niestety, stary król już nie doczekał tej wspaniałej uroczystości. Jego syn Wilhelm IV w 18 lat później zmienił płaskie zakończenie wieży, dlatego w 1858 r. zlecił przebudowę w stylu neogotyckim, podnosząc ją do wysokości 50 m.

Najcenniejszym fragmentem ko­ścioła są dwie marmurowe kolumny z Pompei, podtrzymujące przedsio­nek. Ofiarował je Fr. Wilhelmowi III król Neapolu. Organy wykonał w 1840 r. mistrz K. Buckow. Dzwony odlał ludwisarz Siefert z Jele­niej Góry. Stanowiły one dar kró­lowej Elżbiety dla tutejszej świątyni. W okresie I wojny światowej stare dzwony zostały przekazane na cele wojskowe i przetopione na arma­ty, a nowe dzwony zakupiono w 1923 r. za pieniądze parafian.

Przed kościołem z prawej strony stał krzyż z płaskorzeźbą Fr. Wilhelma III, zaś po obu stronach znajdowały się dwie postacie chło­pięce symbolizujące Śląsk i Tyrol. Krzyż ustawiono 7 czerwca 1844 r. We wschodniej części świątyni znajduje się półkolista absyda, we wnę­trzu której ustawiony był mały, drewniany ołtarz głów­ny, spalony w 1946 r. Po prawej stronie prezbiterium była drewniana ambona na wysokiej nodze. Po lewej stronie na bal­konie wydzielono specjalne miejsce dla monarchy i jego rodziny (mogli oni do­stać się tam z lewego pomieszczenia przy ołtarzu). Do pomieszczenia tego prowa­dziły specjalne drzwi i schody od strony pałacu, obecnie zlikwidowane. Pod ab­sydą znajduje się podpiwniczenie.

W 1841 r. w ołtarzu głów­nym ustawiono obraz prof. Remy z Berlina, przedstawiający Jezu­sa wśród dzieci. W 1856 r. król podarował dla tutejszego kościoła 3 żyrandole. Po lewej stronie ołta­rza symetrycznie do ambony, stała chrzcielnica zakryta białym obrusem, obecnie stoi w tylnej części kościoła przy wejściu. Po bokach ołtarza na ścianach absydy wisia­ły dwa portrety: króla Fr. Wilhel­ma III i IV, każdy z nich ubrany był w strój wojskowy. W prezbiterium przed ołtarzem na podłodze leżał skromny dywan w pasy. Wymiary kościoła: długość 84,5 stóp, szer. 39,5 stóp, wysokość 110 stóp, miejsc siedzących 486 a łącznie ze stojącymi 800 (1 stopa = 30 cm). W tej postaci kościół ewangelicki przetrwał do 1945 roku czyli do zakończenia II wojny światowej.

Nowy rozdział w dziejach tutejszej parafii otwie­ra rok 1945, kiedy to w Mysłakowicach osiedliła się ludność wyznania katolickiego napływająca z różnych część dawnej Rzeczpospolitej. Decyzją starosty po­wiatowego z dnia 18 września 1946 r., kościół pro­testancki wraz z plebanią został przekazany w zarząd i użytkowanie parafii w Łomnicy, stając się tym sa­mym kościołem filialnym.

Pierwszym kapłanem, który rozpoczął pracę dusz­pasterską w Mysłakowicach od października 1946 r. był ks. Józef Kotulak. Był to bardzo trudny okres tak dla duchownego jak i dla parafii, ponieważ wiele razy szabrownicy włamywali się do świątyni wynosząc co się dało i zostawiając ogień, spowodowali pożar któ­ry strawił ołtarz główny i ambonę. W maju 1947 r. w Łomnicy zmarł ks. infułat Nosalewski i obsługę ca­łej parafii Łomnica do której należały jeszcze Dąbrowica i Staniszów Kuria powierzyła zarząd i obsługę ks. J. Kotulakowi. W czasie gdy ks. J, Kotulak był chwilowo nieobecny z przyczyn służb bezpieczeństwa, duszpasterzem w tak dużej parafii został mianowany ks. Stanisław Borowczyk, który niedawno powrócił z obozu i zamieszkał w Łomnicy. W następnym roku w maju został on nagle odwołany i skierowany na stanowisko kapelana Wojska Polskiego w kościele garnizonowym w Jeleniej Górze. We wrześniu 1950 r. do parafii Łomnica zosta­je przysłany kolejny duszpasterz, był nim ks. Franciszek Madeja, który siedzibę parafii Łomnica przeniósł do Mysłakowic. Jak opowiadał ks. Franciszek „...kościół zastał bardzo zaniedbany, ołtarz główny spalo­ny i brakowało wiele skradzionych przedmiotów. W czasie jednej z wycieczek rowerowych po oko­licznych wioskach, natknąłem się w Miszkowicach koło Lubawki na ołtarz główny w kościele ewange­lickim, który bardzo pasował do kościoła w Mysłakowicach. Zwróciłem się z prośbą do tamtejszego proboszcza o odsprzedanie lub ofiarowanie owe­go ołtarza dla tutejszego kościoła. Ks. proboszcz do mojej prośby odniósł się pozytywnie i bardzo życzliwie i podarował ołtarz wraz z piękną amboną i chrzcielnicą. Podarowane wyposażenie kościo­ła mieszkańcy Miszkowic przywieźli na 3 drabi­niastych wozach do Mysłakowic, zadawalając się sutym poczęstunkiem na plebani. Przywieziony ołtarz poskładał z pomocnikiem stolarz Broni­sław Brozdowski (ojciec pani Majsterek) w 1951 r. W środku ołtarza była figura ale brzydka więc za­stąpiliśmy ją obrazem, który przekazał ks. Gerard Kuś z Karpacza...";

W 1951 r. ks. F. Madeja zostaje, odwołany a na jego miejsce przysłano ks. Adama Habrata. Ks. Adam był proboszczem w parafii przez 8 lat i dokonał wielu poprawek, ulepszeń oraz drobnych remontów w tu­tejszym kościele oraz w jego otoczeniu. On również usunął obraz z ołtarza zlecając namalowanie nowego z sercem Jezusa, obraz ten w ołtarzu jest do dzisiaj.

Dnia 15 lipca 1957 roku, dekretem erekcyjnym ks. bp. Bolesław Kominek z Wrocławia, dokonał odłączenia kościoła od parafii w Łomnicy. Kościół w Mysłakowicach stał się samodzielną placówką dusz­pasterską pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. W czerwcu 1959 r. ks. Adam Habrat został przeniesiony do Nowej Soli, a na jego miejsce delegowano ks. Wła­dysława Lupę, dotychczasowego proboszcza w Karpnikach.

Ks. Władysław początkowo na rowerze a później na motorowerze obsługiwał dwie kaplice i kościół pa­rafialny oraz z katechetką prowadził naukę religii w salce parafialnej. Podczas jego duszpasterzowania doko­nano wielu drobnych remontów kościoła: odnowiono wnętrze, zakonserwowano dach, odno­wiono ławki, poprawiono ogro­dzenie wokół kościoła oraz wy­malowano kościół na zewnątrz.

Ks. Tadeusz Grabiak przy­szedł do parafii ze Starej Kamie­nicy w 1981 r. i jak prawdziwy gospodarz - „budowlaniec” zabrał się do wielkich prac. W tym czasie podjęto decyzję o rozbudowie domu parafialne­go w którym znajdą się dwie sale katechetyczne, węzeł sanitarny i duża sala na zebrania, uroczystości czy spotkania oraz piętro do zamieszkania w przyszłości.

Drugim wielkim przedsię­wzięciem był generalny re­mont zabytkowego kościoła. Wymieniono pokrycie wieży na miedziane, położono nowe szlachetne tynki na całej świątyni, pomalowano wnętrza kościoła i dach nad świątynią, generalny remont organów, założono witraże, wymieniono nagłośnienie. Wokół kościoła uporządkowano i wyrównano teren. Trzecim zadaniem jakie postawił przed sobą ks. Tadeusz był generalny remont ple­bani: z wymianą wszystkich instalacji, założe­niem ogrzewania gazowego i wymianą stolar­ki okiennej. Ks. proboszcz był inicjatorem bu­dowy kaplicy cmentarnej, krzyża milenijnego, wykonania sztandaru parafii, oraz wielu akcji charytatywnych. Dnia 12 maja 2006 r. mieszkańcy parafii oraz koledzy i wielu gości pożegnało na cmen­tarzu komunalnym ks. proboszcza, dziekana i kanonika Tadeusza Grabiaka.

W maju tego samego roku został powołanny nowy proboszcz i dziekan dekanatu Mysłakowice ks. Mieczysław Bętkowski. Został on przyjęty przez parafian z otwartymi ramio­nami, wielką wyrozumiałością i pomocą ze strony różnych organizacji i instytucji.

 

 

Do góry ▲