Jest godzina

Aktualności


Dzisiaj jest: Wtorek
19 Marca 2024
uroczystość św. Józefa, Oblubieńca
Najświętszej Maryi Panny
Imieniny obchodzą
Bogdan, Józef
Do końca roku zostało 288 dni.

Archiwum

Home Kościół ul.1-go Maja 15

Historia kościoła ul1-go Maja 15

 

Historia Kościoła i Parafii pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa w Mysłakowicach.

 

Gdy w 1832 r. król pruski Wilhelm III zakupił pałac i dobra mysłakowickie, jedną z pierwszych budowli miał być kościół, a przy nim dom parafialny i szkoła. Do tej pory w Mysłakowicach nie było kościoła. Wierni uczęszczali do Łomnicy - tak katolicy jak i ewangelicy.

W imieniu króla wszystkie prace przy budowie kościoła nadzoro­wał minister von Rother. Projekt opracował królew­ski architekt K. Schinkel. Kościół usytuowany został w pobliżu pałacu w pięknym parku. Kamień węgiel­ny położono 12 września 1836 r. w obecności brata króla, księcia Wilhelma z Karpnik. Prace budowlane postępowały bardzo szybko i 3 sierpnia 1838 r. miało się odbyć uroczyste poświęcenie kościoła.

Niestety, stało się inaczej. W piątek, tj. 8 czerwca o godzinie 6.30 rano 1838 r. nastąpiła katastrofa - zawaliła się wieża kościelna. Pod gruzami zginęło 10 robotników, a 4 zostało rannych, uratował się tylko jeden robotnik, który akurat w tym czasie wyszedł, by wynieść swoje ubranie. Pracę stracili budowniczy G. Frey z Kowar i mistrz murarski K. Christmann z Jeleniej Góry, którzy zostali pozbawieni prawa wykonywania zawodu.

Król nakazał rozebrać kościół i przystąpić do budowy nowego, opartego na solidnych założeniach budowlanych. W tym samym miejscu wybudowano więc nowy kościół, tym razem większy, gdyż przybyło wiernych (protestanci z Tyrolu austriackiego).

Kościół został poświęcony 8 grudnia 1840 r. w obecności ministra von Rothera. Niestety, stary król już nie doczekał tej wspaniałej uroczystości. Jego syn Wilhelm IV w 18 lat później zmienił płaskie zakończenie wieży, dlatego w 1858 r. zlecił przebudowę w stylu neogotyckim, podnosząc ją do wysokości 50 m.

Najcenniejszym fragmentem ko­ścioła są dwie marmurowe kolumny z Pompei, podtrzymujące przedsio­nek. Ofiarował je Fr. Wilhelmowi III król Neapolu. Organy wykonał w 1840 r. mistrz K. Buckow. Dzwony odlał ludwisarz Siefert z Jele­niej Góry. Stanowiły one dar kró­lowej Elżbiety dla tutejszej świątyni. W okresie I wojny światowej stare dzwony zostały przekazane na cele wojskowe i przetopione na arma­ty, a nowe dzwony zakupiono w 1923 r. za pieniądze parafian.

Przed kościołem z prawej strony stał krzyż z płaskorzeźbą Fr. Wilhelma III, zaś po obu stronach znajdowały się dwie postacie chło­pięce symbolizujące Śląsk i Tyrol. Krzyż ustawiono 7 czerwca 1844 r. We wschodniej części świątyni znajduje się półkolista absyda, we wnę­trzu której ustawiony był mały, drewniany ołtarz głów­ny, spalony w 1946 r. Po prawej stronie prezbiterium była drewniana ambona na wysokiej nodze. Po lewej stronie na bal­konie wydzielono specjalne miejsce dla monarchy i jego rodziny (mogli oni do­stać się tam z lewego pomieszczenia przy ołtarzu). Do pomieszczenia tego prowa­dziły specjalne drzwi i schody od strony pałacu, obecnie zlikwidowane. Pod ab­sydą znajduje się podpiwniczenie.

W 1841 r. w ołtarzu głów­nym ustawiono obraz prof. Remy z Berlina, przedstawiający Jezu­sa wśród dzieci. W 1856 r. król podarował dla tutejszego kościoła 3 żyrandole. Po lewej stronie ołta­rza symetrycznie do ambony, stała chrzcielnica zakryta białym obrusem, obecnie stoi w tylnej części kościoła przy wejściu. Po bokach ołtarza na ścianach absydy wisia­ły dwa portrety: króla Fr. Wilhel­ma III i IV, każdy z nich ubrany był w strój wojskowy. W prezbiterium przed ołtarzem na podłodze leżał skromny dywan w pasy. Wymiary kościoła: długość 84,5 stóp, szer. 39,5 stóp, wysokość 110 stóp, miejsc siedzących 486 a łącznie ze stojącymi 800 (1 stopa = 30 cm). W tej postaci kościół ewangelicki przetrwał do 1945 roku czyli do zakończenia II wojny światowej.

Nowy rozdział w dziejach tutejszej parafii otwie­ra rok 1945, kiedy to w Mysłakowicach osiedliła się ludność wyznania katolickiego napływająca z różnych część dawnej Rzeczpospolitej. Decyzją starosty po­wiatowego z dnia 18 września 1946 r., kościół pro­testancki wraz z plebanią został przekazany w zarząd i użytkowanie parafii w Łomnicy, stając się tym sa­mym kościołem filialnym.

Pierwszym kapłanem, który rozpoczął pracę dusz­pasterską w Mysłakowicach od października 1946 r. był ks. Józef Kotulak. Był to bardzo trudny okres tak dla duchownego jak i dla parafii, ponieważ wiele razy szabrownicy włamywali się do świątyni wynosząc co się dało i zostawiając ogień, spowodowali pożar któ­ry strawił ołtarz główny i ambonę. W maju 1947 r. w Łomnicy zmarł ks. infułat Nosalewski i obsługę ca­łej parafii Łomnica do której należały jeszcze Dąbrowica i Staniszów Kuria powierzyła zarząd i obsługę ks. J. Kotulakowi. W czasie gdy ks. J, Kotulak był chwilowo nieobecny z przyczyn służb bezpieczeństwa, duszpasterzem w tak dużej parafii został mianowany ks. Stanisław Borowczyk, który niedawno powrócił z obozu i zamieszkał w Łomnicy. W następnym roku w maju został on nagle odwołany i skierowany na stanowisko kapelana Wojska Polskiego w kościele garnizonowym w Jeleniej Górze. We wrześniu 1950 r. do parafii Łomnica zosta­je przysłany kolejny duszpasterz, był nim ks. Franciszek Madeja, który siedzibę parafii Łomnica przeniósł do Mysłakowic. Jak opowiadał ks. Franciszek „...kościół zastał bardzo zaniedbany, ołtarz główny spalo­ny i brakowało wiele skradzionych przedmiotów. W czasie jednej z wycieczek rowerowych po oko­licznych wioskach, natknąłem się w Miszkowicach koło Lubawki na ołtarz główny w kościele ewange­lickim, który bardzo pasował do kościoła w Mysłakowicach. Zwróciłem się z prośbą do tamtejszego proboszcza o odsprzedanie lub ofiarowanie owe­go ołtarza dla tutejszego kościoła. Ks. proboszcz do mojej prośby odniósł się pozytywnie i bardzo życzliwie i podarował ołtarz wraz z piękną amboną i chrzcielnicą. Podarowane wyposażenie kościo­ła mieszkańcy Miszkowic przywieźli na 3 drabi­niastych wozach do Mysłakowic, zadawalając się sutym poczęstunkiem na plebani. Przywieziony ołtarz poskładał z pomocnikiem stolarz Broni­sław Brozdowski (ojciec pani Majsterek) w 1951 r. W środku ołtarza była figura ale brzydka więc za­stąpiliśmy ją obrazem, który przekazał ks. Gerard Kuś z Karpacza...";

W 1951 r. ks. F. Madeja zostaje, odwołany a na jego miejsce przysłano ks. Adama Habrata. Ks. Adam był proboszczem w parafii przez 8 lat i dokonał wielu poprawek, ulepszeń oraz drobnych remontów w tu­tejszym kościele oraz w jego otoczeniu. On również usunął obraz z ołtarza zlecając namalowanie nowego z sercem Jezusa, obraz ten w ołtarzu jest do dzisiaj.

Dnia 15 lipca 1957 roku, dekretem erekcyjnym ks. bp. Bolesław Kominek z Wrocławia, dokonał odłączenia kościoła od parafii w Łomnicy. Kościół w Mysłakowicach stał się samodzielną placówką dusz­pasterską pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. W czerwcu 1959 r. ks. Adam Habrat został przeniesiony do Nowej Soli, a na jego miejsce delegowano ks. Wła­dysława Lupę, dotychczasowego proboszcza w Karpnikach.

Ks. Władysław początkowo na rowerze a później na motorowerze obsługiwał dwie kaplice i kościół pa­rafialny oraz z katechetką prowadził naukę religii w salce parafialnej. Podczas jego duszpasterzowania doko­nano wielu drobnych remontów kościoła: odnowiono wnętrze, zakonserwowano dach, odno­wiono ławki, poprawiono ogro­dzenie wokół kościoła oraz wy­malowano kościół na zewnątrz.

Ks. Tadeusz Grabiak przy­szedł do parafii ze Starej Kamie­nicy w 1981 r. i jak prawdziwy gospodarz - „budowlaniec” zabrał się do wielkich prac. W tym czasie podjęto decyzję o rozbudowie domu parafialne­go w którym znajdą się dwie sale katechetyczne, węzeł sanitarny i duża sala na zebrania, uroczystości czy spotkania oraz piętro do zamieszkania w przyszłości.

Drugim wielkim przedsię­wzięciem był generalny re­mont zabytkowego kościoła. Wymieniono pokrycie wieży na miedziane, położono nowe szlachetne tynki na całej świątyni, pomalowano wnętrza kościoła i dach nad świątynią, generalny remont organów, założono witraże, wymieniono nagłośnienie. Wokół kościoła uporządkowano i wyrównano teren. Trzecim zadaniem jakie postawił przed sobą ks. Tadeusz był generalny remont ple­bani: z wymianą wszystkich instalacji, założe­niem ogrzewania gazowego i wymianą stolar­ki okiennej. Ks. proboszcz był inicjatorem bu­dowy kaplicy cmentarnej, krzyża milenijnego, wykonania sztandaru parafii, oraz wielu akcji charytatywnych. Dnia 12 maja 2006 r. mieszkańcy parafii oraz koledzy i wielu gości pożegnało na cmen­tarzu komunalnym ks. proboszcza, dziekana i kanonika Tadeusza Grabiaka.

W maju tego samego roku został powołanny nowy proboszcz i dziekan dekanatu Mysłakowice ks. Mieczysław Bętkowski. Został on przyjęty przez parafian z otwartymi ramio­nami, wielką wyrozumiałością i pomocą ze strony różnych organizacji i instytucji.

 

 

Do góry ▲